چیزهای که احتمالا از زندگی چارلی چاپلین نمی دانید

سِر چارلز اسپنسر چاپلین معروف به چارلی چاپلین زاده ۱۶ آوریل ۱۸۸۹ – زمان فوت ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷ یکی از مشهورترین بازیگران و کارگردانان و همچنین آهنگساز برجستهٔ هالیوود و برندهٔ جایزه اسکار است. بیشتر فیلم‌های او کمدی و صامت هستند
چاپلین در زمینه سینما ۵۳ سال فعالیت کرد که شروع فعالیتهای وی از سالن ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه‌ای آغاز شد و تا سن ۷۸ سالگی ادامه یافت. وی در سال ۱۹۱۹ همراه با تعدادی از دوستان سینمایی خود اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد.
چاپلین یکی از محبوب ترین و بزرگترین هنرمندان قرن بیستم میلادی و تاریخ سینما است.

1- چارلی چاپلین اولین حضورش را روی صحنه در پنج سالگی انجام داد.

هر دو والدین چاپلین از هنرمندان سالن موسیقی در لندن بودند. او در زندگی نامه خود توضیح داد که چگونه در سن 5 سالگی صدای مادرش ناگهان در مقابل انبوه سربازان شکست خورد.

مدیر صحنه – یا احتمالاً پدرش یا یکی از عاشقان مادرش – سپس او را به عنوان جایگزین روی صحنه آورد. چاپلین ابتدا یک آهنگ محبوب به نام “جک جونز” را خواند و حضار او را با پرت کردن سکه به سمتش او را تشویق به ادامه کار بر روی صحنه کردند.

ظاهراً او با اعلام اینکه قبل از ادامه کار پول را برمی‌دارد خنده‌های زیادی به همراه داشت. هنگامی که او شروع به تقلید از مادر بالغ خود به بیماری حنجره کرد، خنده های بیشتری به پا شد.

چند سال بعد، چاپلین اولین کار حرفه ای خود را به عنوان عضوی از یک گروه رقص کلگ نوجوانان انجام داد. او این کار را با چند نقش در تئاتر دنبال کرد، با بازی‌های وودویل تور رفت و یک شب فاجعه‌بار استندآپ کمدی انجام داد که در آن از روی صحنه هو شد.

مقاله ای پیشنهادی زرگیل به شما دوست عزیز

2- چارلی چاپلین دوره ای از زندگی اش را در یتیم خانه بود.

با بدتر شدن وضعیت سلامتی مادر چاپلین، وضعیت مالی خانواده نیز بدتر شد. اوضاع به حدی بد شد که در سال 1896 چاپلین و برادر ناتنی بزرگ‌ترش به یک مدرسه شبانه‌روزی دولتی  «اطفال یتیم و بی‌سرپرست» فرستاده شدند.

چاپلین حدود 18 ماه را در آنجا گذراند، طولانی ترین دوره تحصیل مداوم او تا به آن زمان بوده است. او خواندن و نوشتن را یاد گرفت، اما ظاهراً متحمل اهانت‌های زیادی شد، از جمله ضربه شدید با عصا و تراشیدن سرش.

اندکی بعد، مادرش در یک آسایشگاه روانی بستری شد. در همین حال، پدرش نقش بسیار کمی در تربیت او ایفا کرد و در نهایت در 37 سالگی بر اثر اعتیاد به الکل مرد.

3- چارلی چاپلین از اولین فیلم خود متنفر بود.

در طول دومین تور چاپلین در ایالات متحده در سال 1913، استودیو کیستون او را با 150 دلار در هفته استخدام کرد. او اولین حضور سینمایی خود را در اوایل سال بعد با ایفای نقش یک کلاهبردار بیکار در فیلم «ساخت زندگی» انجام داد.

به طور کلی، چاپلین از عملکرد خود وحشت زده شده بود. او بعداً گفت: “من سفت بودم.” “من با پیش بینی حرکت بعدی تمام شگفتی را از صحنه ها حذف کردم.” او همچنین کارگردان را متهم کرد که بهترین مطالب خود را از روی حسادت بریده است.

4- چاپلین در همه فیلم ها به جز چند فیلم، همان شخصیت را بازی می کرد.

چاپلین قبل از دومین فیلمش، یک روز شلوار گشاد، کتی تنگ، کفش‌های بزرگ، کلاه کاسه‌ای کوچک و عصای بامبو می‌پوشید.

او یک سبیل تقلبی کوچک به آن اضافه کرد و گفته می‌شود در حالی که همبازی‌هایش در حال بازی پینوچل بودند به اطراف می‌چرخید.

ظاهراً پس از مشاهده این صحنه، سر کیستون  که از شدت خنده بدنش می لرزید فریاد زد: «چاپلین، شما دقیقاً همان کاری را انجام می دهید که اکنون در عکس بعدی خود انجام می دهید. او تنها در سال 1914 در ده ها فیلم کوتاه به عنوان ولگرد کوچک ظاهر شد که بیشتر آنها را خودش کارگردانی کرد.

5-چاپلین به سرعت میلیونر شد.

چاپلین با 1250 دلار در هفته، به اضافه 10000 دلار پاداش، در دسامبر 1914 به استودیو Essanay نقل مکان کرد، که او را به عنوان “بزرگترین کمدین جهان” معرفی می کرد.

او سپس با شرکت Mutual Film Corporation با مبلغ 670000 دلار در سال قرارداد امضا کرد و پس از آن با ساخت 8 کمدی برای First National به مبلغ بیش از 1 میلیون دلار موافقت کرد.

سرانجام در سال 1919 استودیوی خود را با همتایان هالیوود داگلاس فیربنکس، مری پیکفورد و دی. گریفیث. چاپلین یک بار گفت: “من برای پول وارد این تجارت شدم و هنر از آن رشد کرد.” “اگر مردم از این اظهارات ناامید شده اند، من نمی توانم کمکی به آنها بکنم. این حقیقت است.

6- چاپلین در برابر صامت بودن فیلم هایش مقاومت کرد.

با شروع با “خواننده جاز” در سال 1927، فیلم های دارای صدا به سرعت جایگزین همتایان صامت خود شدند. با این حال، چاپلین در پذیرش فناوری جدید تردید داشت، زیرا می‌ترسید که فیلم ولگرد کوچک را خراب کند.

چاپلین در دو فیلم دهه 1930 خود، «روشنایی‌های شهر» و «زمان مدرن»، موسیقی را وارد کرد، اما دیالوگ را در نظر گرفت، به جز یک صحنه که در آن به زبان ایتالیایی جعلی مزخرف می‌خواند.

سرانجام، در سال 1940، او یک فیلم کامل با صدای “دیکتاتور بزرگ” را منتشر کرد، یک طنز ضد هیتلر بود.

7- چاپلین در طول زندگیش سه بار با خانوم های نوجوان ازدواج کرد.

در سال 1918، چاپلین عجولانه با میلدرد هریس، بازیگر 17 ساله ازدواج کرد، تصمیمی که به زودی پشیمان شد و گفت که آنها “به طرز آشتی ناپذیری با هم ناسازگار هستند.”

پس از طلاق، او با لیتا گری 16 ساله، بازیگر دیگری که جدایی تلخی با او داشت ازدواج کرد. و در سال 1943، چاپلین 54 ساله در حالی که در میان کت و شلوار پدری مطرح بود، با اونا اونیل 18 ساله، که توسط یک مامور هالیوود به او معرفی شده بود، ازدواج کرد.

پدر اونیل، نمایشنامه نویس یوجین اونیل، از این مسابقه چنان ناراحت بود که او را از ارث محروم کرد. اما برخلاف دیگر روابط چاپلین، این رابطه دوام خواهد داشت. این دو تا زمان مرگ چاپلین در 88 سالگی با هم ماندند و صاحب هشت فرزند شدند.

8- ایالات متحده او را تبعید کرد.

چارلی چاپلین علیرغم زندگی تقریباً 40 ساله در ایالات متحده، هرگز شهروند آمریکا نشد. در همین حال، تا حدی به دلیل «زمان مدرن»، طنز عصر ماشین، او به عنوان یک هوادار کمونیست شهرت پیدا کرد.

در دوران مک کارتی، FBI او را تحت نظر قرار داد و یکی از نمایندگان کنگره می سی سی پی خواستار اخراج او شد. پس از آن، دولت ایالات متحده مجوز ورود مجدد او را در سال 1952 لغو کرد، زیرا او برای تعطیلات به انگلستان سفر کرد.

چاپلین به جای بازگشت برای پاسخگویی به اتهامات در برابر هیئتی از مقامات مهاجرت، تصمیم گرفت خانواده خود را به سوئیس ببرد.

او تنها یک بار دیگر، در سال 1972، برای دریافت جایزه اسکار افتخاری به ایالات متحده سفر کرد.

9-دزدان تابوت چاپلین را از خاک درآوردند.

تنها چند ماه پس از مرگ چاپلین، دو سارق تابوت او را از یک قبرستان سوئیس دزدیدند و از همسرش 600000 دلار پول طلب کردند.

وقتی او از پرداخت امتناع کرد، ظاهراً فرزندانش را تهدید کردند. با این حال، سارقان ولگرد خیلی زود دستگیر شدند و تابوت پیدا شد. سپس دوباره در یک طاق بتنی ضد سرقت دفن شد.

منبع : www.history.com