سرفه های مزمن را چگونه تشخیص دهیم. ری اس دیویس، دکتر، استاد اطفال بالینی در بخش ایمونولوژی آلرژی و پزشکی ریوی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سن پترزبورگ.
می‌گوید: این تنها شایع‌ترین دلیلی است که والدین با مطب من برای ارزیابی بیمار جدید تماس می‌گیرند. اما چه چیزی باعث سرفه های مداوم در کودکان می شود. به ویژه زمانی که علائم دیگری وجود ندارد؟ در اینجا به دلایل سرفه های مزمن می پردازیم.
سرفه مزمن چیست؟
همانطور که گفته شد، سرفه مزمن هر نوع سرفه ای است که بیش از چهار هفته طول بکشد. این سرفه‌ها معمولاً مداوم و (در برخی موارد) مقاوم به دارو هستند. آنها می توانند با علائم دیگر رخ دهند – یا به جای آنها – و سرفه های مزمن، به ویژه در کودکان. می تواند مشکل ساز باشد و الگوهای خواب و زندگی روزمره را مختل کند.
علت سرفه های مزمن در کودکان چیست؟
دلایل زیادی وجود دارد که کودک شما ممکن است سرفه کند. در اینجا، ما چند مورد از رایج ترین علل را تقسیم کرده ایم.
سرماخوردگی
شایع ترین دلیل سرفه های مزمن در کودکان عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی است. این می تواند توسط یکی از بیش از 100 ویروس سرماخوردگی ایجاد شود.
ویلیام برگر، استاد بالینی در بخش اطفال در دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، می‌گوید: «کودکان معمولاً در سال حدود 8 تا 10 سرماخوردگی می‌گیرند که بیشتر آنها پنج تا هفت روز طول می‌کشد.» از آنجایی که بچه‌ها دائماً میکروب‌ها را عوض می‌کنند.
ممکن است به نظر برسد که همان سرماخوردگی و سرفه برای همیشه ادامه دارد. زمانی که احتمال دارد کودک شما یک سرماخوردگی و سرفه جدید پشت سر هم داشته باشد.”
علائم:
دکتر برگر توضیح می دهد: ممکن است فرزند شما تب خفیف ناشی از ویروس داشته باشد و دچار سرفه شود. همانطور که احتقان ایجاد می شود و مخاط در گلو می چکد، برخی از بچه ها نمی توانند آن را سرفه کنند.
بنابراین در عوض آن را می بلعند. تمام آن مخاط همچنین می‌تواند معده کودک را ناراحت کند یا رفلکس تهوع را تحریک کند، که می‌تواند باعث پرت کردن او شود. او اضافه می کند که سرفه ممکن است خیلی بیشتر از آبریزش بینی بعد از سرماخوردگی طول بکشد.
درمان:
در بیشتر موارد، سرماخوردگی باید دوره خود را طی کند. آکادمی اطفال آمریکا داروهای سرفه و سرماخوردگی را برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی کند. در عوض، داروهای خانگی زیر را برای سرفه مزمن در کودکان سرماخوردگی امتحان کنید:
- به کودک خود مایعات زیادی مانند آب، چای گرم بدون کافئین و حتی بستنی بدهید.از نوشیدنی های گازدار یا آب مرکبات که می توانند گلو را تحریک کنند، دوری کنید.
- رطوبت ساز یا بخارساز خنک کننده را در شب روشن کنید.
- رطوبت به باز شدن راه های هوایی او کمک می کند. برای رفع احتقان بینی از اسپری بینی نمکی یا سرنگ مکنده استفاده کنید.
- برای کودکان بالای 1 سال، 1/2 تا 1 قاشق چایخوری عسل را در چای یا روی نان تست در صورت نیاز برای کمک به کاهش سرفه میل کنید.
کری کویین، پزشک متخصص اطفال در بیمارستان کودکان کراویس در کوه سینا در شهر نیویورک، توضیح می‌دهد که والدین معمولاً وقتی سرفه‌های مداوم هستند. به خصوص زمانی که به نظر خشن به نظر می‌رسد، نگران می‌شوند.
«اما سؤالاتی وجود دارد که باید بپرسید تا بفهمید چقدر جدی است. سرفه است. آیا او عادی بازی می کند یا بی حال است؟ او چگونه غذا می‌خورد؟» اگر سرفه بعد از دو تا سه هفته ادامه داشت، یا اگر فرزندتان دچار مشکلات تنفسی، استفراغ یا افزایش تب شد، به پزشک مراجعه کنید.
سینوزیت
اگر کودک شما نمی تواند سرفه را متوقف کند و گفت سرفه بیش از ده روز طول می کشد، ممکن است سینوزیت داشته باشد.
این التهاب پوشش مخاطی بینی و سینوس ها است. هوا در امتداد ابرو، استخوان گونه و بینی ایجاد می‌کند و با ایجاد احتقان، سینوس‌ها به محل رشد باکتری‌ها تبدیل می‌شوند. که منجر به سرفه‌های مداوم و ترشح غلیظ و سبز مایل به زرد از بینی می‌شود.
علائم:
علاوه بر سرفه مزمن، سینوزیت ممکن است باعث چکه بعد از بینی، بوی بد دهان، کم انرژی و پف و سیاهی دور چشم شود. کودکان بزرگتر نیز ممکن است از سردرد شکایت کنند. حتی یک عفونت سینوسی با درجه پایین می تواند باعث سرفه های به ظاهر بی پایان مداوم در کودکان شود.
درمان:
پزشک مراقبت های اولیه ممکن است یک آنتی بیوتیک برای از بین بردن عفونت و اسپری های بینی برای کاهش علائم تجویز کند.
اگر کودک شما پس از چند روز بهتر به نظر نمی رسد، ممکن است به دور دیگری از آنتی بیوتیک یا داروی دیگری نیاز داشته باشد. استامینوفن، ایبوپروفن، و/یا کمپرس گرم می تواند به سردرد یا درد صورت کمک کند.
پزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد، که می تواند گوش، بینی و گلوی کودک شما را با ابزارهای مخصوص معاینه کند تا ببیند چه اتفاقی می افتد. آنها همچنین می توانند متوجه هر گونه مشکل ساختاری مانند انحراف سپتوم شوند که می تواند کودک را مستعد مشکلات سینوسی کند.
آلرژی
آلرژی می‌تواند مقصر سرفه‌های کودک شما باشد، اگر همراه با چکه‌های بینی و خارش چشم‌ها باشد یا اگر هر سال تقریباً در همان زمان از راه برسد. یا بعد از هر بار ملاقات با مادربزرگ و دو سگش.
آنها صرفاً واکنش بیش از حد بدن به یک ماده (آلرژن) است که معمولاً برای اکثر مردم بی ضرر است. رینیت آلرژیک می‌تواند فصلی باشد (احتمالاً در اثر گرده درختان، علف‌های هرز، علف‌ها و کپک‌های فضای باز ایجاد می‌شود) یا چند ساله (از آلرژن‌های داخلی در تمام طول سال مانند حیوانات خانگی، کنه‌های گرد و غبار و کپک‌های داخلی).
علائم:
آلرژن‌ها باعث ترشح هیستامین و سایر مواد بیوشیمیایی می‌شوند که باعث التهاب و احتقان، چکه‌های مزمن بعد از بینی و سرفه‌های مزمن و مداوم در کودکان می‌شوند.
درمان:
اسپری بینی سالین یا آنتی هیستامین های بدون نسخه ممکن است به خشک شدن ترشحات بینی کمک کند. اگر بعد از یک یا دو روز جواب نداد. پزشک ممکن است اسپری بینی کورتیکواستروئید یا آنتی هیستامین تجویز کند. از داروهای ضد احتقان و داروهای سرفه بدون نسخه خودداری کنید:
اگرچه سرفه مداوم می تواند نشانه آلرژی بینی باشد، متخصصان می گویند هیچ مدرکی مبنی بر موثر بودن این داروها در تسکین سرفه وجود ندارد و گاهی اوقات ممکن است علائم را بدتر کند.
اگر مشکوک به آلرژی فصلی هستید، سعی کنید کودک خود را در ساعات صبح که تعداد گرده ها در بالاترین میزان است، داخل خانه نگه دارید. برای مقابله با آلرژی به گرد و غبار، چندین چیز وجود دارد که می توانید برای ضد آلرژی خانه خود امتحان کنید.
- یک بالش پلی استر/فیبرپر بخرید – نه بالش پرهای پایین
- بالش و تشک را در روکش های ضد گرد و غبار بپوشانید.
- ملحفه های تخت را به صورت هفتگی بشویید.
- اغلب حیوانات عروسکی را تمیز کنید.به جای پنکه از کولر گازی استفاده کنید.
- از رطوبت‌گیر استفاده کنید و فیلترها را مرتباً تمیز کنید!
- سیگار نکشحتی اگر بیرون از خانه سیگار می کشید، بخار روی لباس شما باقی می ماند و باعث تحریک سرفه می شود.همینطور برای سیگارهای الکترونیکی یا خودکارهای ویپ.
اگر هیچ یک از این راه‌حل‌ها مؤثر نبود، باید به متخصص آلرژی/ایمونولوژیست برای آزمایش خراش مناسب برای کودکان مراجعه کنید تا دقیقاً مشخص شود چه چیزی باعث سرفه آنها می‌شود.
آلرژی بینی در صورت درمان نشدن می تواند منجر به سینوزیت مزمن، عفونت گوش، اختلالات خواب و آسم شود و ممکن است بر رشد گفتار و زبان نیز تأثیر بگذارد. اگر کودک شما بزرگتر از 5 سال است و به درمان‌های سنتی پاسخ نداده است، بهترین گزینه ممکن است ایمونوتراپی باشد – دوره‌ای از واکسن‌ها (تا چندین سال، بسته به میزان پاسخ کودک شما) که به آرامی توانایی سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. از علائم آلرژی جلوگیری کنید.
آسم
آسم یک بیماری تنفسی است که راه‌های هوایی کوچک در ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و یکی از محرک‌های رایج سرفه‌های مزمن در کودکان است. علائم می تواند با عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، آلرژن های استنشاقی، محرک هایی مانند دود دست دوم، هوای سرد و خشک، ورزش و حتی عصبانیت ایجاد شود.
علائم:
کودک شما ممکن است خس خس سینه یا تنگی نفس، احساس سفتی در قفسه سینه یا سرفه داشته باشد. به طور معمول، کودکان مبتلا به آسم نمی توانند سرفه را متوقف کنند.
با این حال، هر کودک مبتلا به آسم خس خس نمی کند یا نفس نفس می زند. بسیاری از آنها فقط سرفه مزمن دارند که پزشکان معمولاً از آن به عنوان آسم نوع سرفه یاد می کنند. این ممکن است برای سال‌ها ناشناخته بماند، زیرا آزمایش‌های تشخیصی استاندارد که ظرفیت ریه را اندازه‌گیری می‌کنند ممکن است طبیعی باشند یا ممکن است کودک (زیر ۶ سال) برای انجام درست تست تنفس خیلی جوان باشد.
دکتر دیویس می‌گوید: «اگر والدینی به من می‌گویند که فرزندشان یکی پس از دیگری سرما می‌خورد که در سینه‌شان می‌نشیند و منجر به حملات مکرر کروپ یا برونشیت می‌شود، اغلب علت اصلی این بدبختی آسم نوع سرفه است.
درمان:
پزشک از شما تاریخچه علائم کودک شما (اگزما و عفونت های مکرر گوش در دوران کودکی سرنخ هستند) و همچنین سابقه پزشکی خانواده شما را می خواهد.
اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده باشد، پزشک ممکن است آزمایشات عملکرد ریوی را انجام دهد تا مطمئن شود ریه های او سالم هستند. به عواملی که سرفه را تحریک می کند توجه کنید:
آیا فصل آلرژی این کار را انجام می دهد؟ آیا آنها به سختی پنج دقیقه از بازی فوتبال خود بند آمده اند؟ یا اینکه کودک شما نیمه شب با سرفه های غیرقابل کنترلی از خواب بیدار می شود؟ در مجموع، همه این علائم باعث می شود که پزشک به آسم مشکوک شود.
سرفه کودک نوپا:
علل، درمان و زمان نگرانی چه آسم کلاسیک باشد یا نوع سرفه، معمولاً به همان درمان‌ها پاسخ می‌دهد: داروهای گشادکننده برونش و/یا داروهای ضد التهاب. یکی یک داروی “نجات” برای لحظه شروع حمله (یا سرفه) و دیگری یک داروی “کنترل کننده” روزانه برای تحت کنترل نگه داشتن بیماری است.
سیاه سرفه
سیاه سرفه (سیاه سرفه) یک بیماری باکتریایی بسیار مسری راه های هوایی و ریه است.
علائم:
سیاه سرفه با علائمی شبیه سرماخوردگی (آبریزش بینی و عطسه) شروع می شود و به دنبال آن سرفه های کوتاه مدت و غیرقابل کنترلی که گاهی اوقات با یک سیخ غیرقابل انکار به پایان می رسد. کودکان ممکن است در حین تقلا برای هوا، پرت کنند و آبی شوند. دکتر برگر می گوید: «این اغلب به عنوان سرفه 100 روزه شناخته می شود.
درمان:
در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرید، زیرا کودک شما به آنتی بیوتیک نیاز دارد. آنها زمانی که در هفت روز اول عفونت داده می شوند بیشترین تأثیر را دارند.
اما می توانند در مراحل بعدی برای جلوگیری از گسترش بیماری به سایر اعضای خانواده نیز داده شوند. کودکان بزرگتر و بزرگسالان مبتلا به سیاه سرفه ممکن است فقط یک سرفه خفیف داشته باشند، اما سیاه سرفه می تواند باعث عوارض تهدید کننده زندگی در نوزادانی شود که برای واکسینه شدن بسیار کوچک هستند یا تمام دوزهای DTaP (واکسنی که از کزاز و دیفتری نیز محافظت می کند) را دریافت نکرده اند.
بزرگسالانی که از نزدیک با نوزادان کار می کنند باید Tdap، تقویت کننده سیاه سرفه را دریافت کنند و افراد باردار باید بین هفته 27 و 36 هر بارداری Tdap دریافت کنند.
بیماری ریفلاکس معده به مری گرد
وقتی اسید معده به دلیل ضعف عضلات مری یا معده به گلوی کودک برمی گردد. علائم: نوزادان نمی توانند به شما بگویند که سوزش سر دل دارند، اما بیماری ریفلاکس معده به مری گرد می تواند باعث شود که در طول شیردهی آب دهانشان را بالا بیاورند، تهوع کنند یا بداخلاق کنند. بچه های بزرگتر ممکن است خس خس سینه و سرفه کنند – به خصوص در شب زمانی که دراز کشیده اند – یا از درد در قفسه سینه یا گلو شکایت کنند. بیماری ریفلاکس معده به مری گرد معمولا بر اساس سابقه علائم و تغییرات روش زندگی آزمون و خطا تشخیص داده می شود، اما ممکن است نیاز به مشاوره با متخصص گوارش کودکان داشته باشد.
درمان:
نوزادان را به مدت 30 دقیقه بعد از شیر خوردن در حالت ایستاده نگه دارید و سر تشک کودک را بالا ببرید تا سرفه مزمن به حداقل برسد.
برای بچه‌های بزرگتر، غذاهایی را که معمولاً علائم بیماری ریفلاکس معده به مری گرد را ایجاد می‌کنند، کاهش دهید، مانند مرکبات، گوجه‌فرنگی، شکلات، نعناع فلفلی و هر چیز تند. آنچه را که فرزندتان می خورد یادداشت کنید تا ببینید آیا همبستگی وجود دارد یا خیر. سعی کنید به بچه‌های بزرگتر درست قبل از رفتن به رختخواب غذا ندهید و غذاهایی را که باعث ایجاد این بیماری می‌شوند کاهش دهید.
تیک یا “سرفه عادت”
تشخیص و درمان “سرفه عادت” به ویژه دشوار است. معمولاً پس از حذف سایر تشخیص‌های منطقی ذکر می‌شود. کودک شما ممکن است سرماخوردگی یا آنفولانزا داشته باشد که باعث سرفه‌های آشکار او شده است.
با وجود اینکه سرماخوردگی از بین رفته است، سرفه ندارد – به جز زمانی که آنها خواب هستند. دکتر برگر می گوید: «کودک شما احتمالاً عمداً این کار را انجام نمی دهد. آنها ممکن است به شما بگویند که در گلوی خود احساس قلقلک می دهند یا حتی متوجه سرفه خود نشوند.
گاهی اوقات، تیک اضطراب محور است و می تواند به عادت تبدیل شود. در موارد دیگر، بچه ها فقط عادت به سرفه کردن برای پاک کردن گلوی خود می کنند. اگر توجهی به آن جلب شود، آن را ادامه می دهند.
درمان:
فقط اطمینان دادن به کودک که دیگر بیمار نیست ممکن است کافی باشد. ممکن است لازم باشد از پزشک خود بخواهید که این را بگوید. با این حال، خود سرفه می‌تواند گلو را تحریک کرده و منجر به چرخه سرفه‌های بیشتر شود.
برای شکستن آن، یک جرعه آب، یک آب نبات چوبی، یا برای بچه های بزرگتر، یک قطره سرفه برای کمک به سرکوب کردن میل به سرفه بنوشید. تمجید و تقویت مثبت هنگامی که آنها در برابر سرفه مقاومت می کنند نیز ممکن است کمک کننده باشد. برخی از متخصصان ریه اطفال برای کنترل تیک، درمان آرام سازی را آموزش می دهند.
اگر هیچ نتیجه ای حاصل نشد، با یک کودک درمانگر مشورت کنید تا ببینید آیا یک مشکل اساسی – شاید فوبیای مدرسه، کمرویی، قلدری – آنها را آزار می دهد یا خیر.
چه کسی می تواند به سرفه مزمن در کودکان کمک کند؟
پزشک مراقبت های اولیه شما اولین توقف شما برای تشخیص و درمان بیشتر سرفه ها است.آنها آزمایشی از داروهای OTC و Rx را توصیه می کنند. یا شما را به یکی از متخصصان زیر ارجاع می دهند:
یک متخصص آلرژی این پزشکان می توانند آزمایشات پوستی را انجام دهند تا مشخص کنند کودک شما به چه چیزی حساسیت دارد. هنوز قطعی نیست؟
متخصص آلرژی شما ممکن است برای اندازه گیری الگوی جریان هوا در داخل و خارج از ریه ها رادیوگرافی قفسه سینه یا آزمایش عملکرد ریه را تجویز کند. یا شما را برای بررسی دقیق ریه ها به یک متخصص ریه ارجاع دهد. متخصص گوش و حلق و بینی (ENT). پس از گرفتن شرح حال دقیق، متخصص گوش، حلق و بینی، بینی و حفره های سینوسی کودک شما را معاینه می کند. آنها ممکن است نیاز به اصلاح لوزه‌ها، آدنوئیدها یا سینوس‌های مبتلا به عفونت مزمن داشته باشند.
منبع: parents
